SMD

SMD - technika montażu powierzchniowego
Rozwój techniki mikroprocesorowej, wprowadzanie analogowych układów scalonych o coraz wyższej skali integracji, rozszerzanie funkcji, jakie wykonują urządzenia elektroniczne i związany z tym wzrost ilości elementów aplikacyjnych, postawiły przed konstruktorami układów elektronicznych pytanie jak pomieścić to wszystko na ograniczonej powierzchni płytki drukowanej. Dodatkowym problemem stała się rosnąca podaż urządzeń elektronicznych pochodzących z całego świata a w szczególności z krajów Dalekiego Wschodu. Importowany sprzęt poprzez niższe koszty produkcji (głównie dzięki niedrogiej sile roboczej) był znacznie tańszy, zaś dalsze zautomatyzowanie procesów montażowych napotykało na coraz większe trudności. Te dwa pozornie nie związane ze sobą fakty stały się podstawą do narodzin nowej technologii montażu "Surface Mounted Devices" nazywanej po prostu montażem powierzchniowym, w skrócie "SMD". Nowa technologia znacznie ułatwiła życie konstruktorom i producentom. Zastosowanie technologii montażu powierzchniowego rozszerza się coraz bardziej i to obliguje do poznania i stosowania tej technologii w pracy .

Organizacja stanowiska pracy
Wprowadzenie nowej technologii produkcji pociąga za sobą unowocześnienie naszego stanowiska pracy, nie są to jednak zmiany rewolucyjne ani, mam nadzieję bardzo kosztowne, niemniej jednak kilka inwestycji okaże się niezbędnych. Zminiaturyzowanie obwodów drukowanych jak również elementów do rozmiarów prawie mikroskopijnych wymusza zastosowanie dobrego szkła powiększającego, najlepiej z własnym oświetleniem. Dobrym rozwiązaniem są także okulary powiększające (podobne do tych w jakich pracują jubilerzy) zyskujemy wtedy wolne ręce.
Do lutowania i wylutowywania elementów SMD najlepiej używać specjalnych "stacji lutowniczych do pracy z układami SMD". Stacja taka posiada dwa układy przepływu powietrza, wykorzystywane raz jako odsysacz, a dwa jako lutownica. Dzięki temu, że element grzejny stacji praktycznie nie styka się z lutowanym elementem (spoiwo topi się od gorącego powietrza), urządzenie pozwala na stosunkowo bezpieczne lutowanie szczególnie bardzo wrażliwych elementów np. typu MOS, MOS-FET.
Najczęściej mamy do czynienia z kilkoma urządzeniami tego typu. W opinii specjalistów , nie ma urządzenia na tyle uniwersalnego, żeby było dobre dla wszystkich typów elementów SMD. Dobra, szanująca się firma oferuje wraz ze "stacją" komplet lub co najmniej kilkanaście końcówek wymiennych. Do każdego typu obudowy lub elementu jest przewidziana inna końcówka.
Obok specjalizowanych urządzeń lutowniczych do elementów SMD, na rynku pokazuje się coraz więcej tzw. "uniwersalnych" stacji do lutowania, które kusząc ceną (często niewiele wyższą od dobrych stacji do lutowania standardowego). W rzeczywistości okazuje się już po niedługim czasie użytkowania, że mając służyć do wszystkiego, urządzenia te nie służą do niczego.
W zasadzie musimy wyposażyć nasze stanowisko pracy jedynie w końcówkę o średnicy max. 0.8mm do lutownicy stacjonarnej o regulowanej temperaturze, którą prawie każdy zakład posiada, lut cynowo-ołowiowy z zawartością srebra o średnicy max. 0.8mm, cienki drut ze stali chromowo-niklowej o średnicy max. 0.4mm, blaszkę o szerokości ok. 8mm i grubości 0.2mm również ze stali chromowo-niklowej (dodatkowo można zakupić uchwyt do tej stalowej taśmy co ułatwi nam posługiwanie się nią) oraz licę miedzianą nasyconą kalafonią o szer. max. 1.Omm.
Technologia demontażu elementów SMD
Zanim przystąpimy do wylutowywania uszkodzonego elementu, w celu jego identyfikacji musimy go bardzo dokładnie obejrzeć, opisać jego barwę, kształt, zanotować wszystko co jest na nim napisane, nawet zmierzyć jego rozmiary, a następnie przyporządkować go do posiadanych tabel i rysunków. Element SMD jest zwykle bardzo mały dlatego też każdy najmniejszy nawet szczegół naniesiony na jego powierzchni ma duże znaczenie dla określenia jego typu. Jeżeli znajdujemy się w tej komfortowej sytuacji, że posiadamy instrukcję serwisową lub co najmniej schemat naprawianego sprzętu możemy całą tę procedurę pominąć.

Wymontowanie uszkodzonego elementu jest najczęściej trudniejsze od zamontowania nowego, dlatego też tę czynność należy przeprowadzić szczególnie starannie. Przy pracy z układami SMD obowiązuje jedna podstawowa zasada: wymontowany element nie może być zamontowany powtórnie. Jest to związane szczególnie z temperaturą wylutowywania elementów, która jest znacznie wyższa od temperatury montażu i najczęściej bezpowrotnie uszkadza element. Próba "zaoszczędzenia" elementu powoduje często uszkodzenie mechaniczne lub przegrzanie płytki drukowanej (niekiedy wielowarstwowe i. a to są już straty nieodwracalne